Als je ze niet kent zou je kunnen denken dat het een soort gember is. Op peren lijken ze dan ook weer niet zo goed. En toch noemen we ze peren. Aardperen.

Onze tuin is klein. Toch gebeurt er van alles. Zo heb ik een hoekje waar er Baltische aardperen groeien. De plaats heeft erg arme grond. Toch heb ik elk jaar een rijkelijke opbrengst van deze woekeraar. Dit jaar ongeveer 5 emmers geoogst op enkele vierkante meters.

Ze vormen met hun hoogte van meer dan 180 cm een natuurlijke afscheiding met de buren.

De gele bloemen hebben een sierwaarde, wat voor een kleine tuin een pluspunt is als ze tegelijk eetbaar en een lust voor het oog wil zijn. Daar word ik altijd weer blij van.

Wat doe je dan met zoveel aardperen? Je moet ze uit de grond halen. Pff… Dat doe ik in de winter vanaf november tot nu halfweg april. Eens ze uit de grond zijn gehaald kan je ze niet lang bewaren. Na een week beginnen ze zacht te worden. Daarom haal ik telkens uit de grond wat we nodig hebben.

Ik kook ze meestal zoals aardappelen. Ze hebben een niet uitgelezen smaak, een beetje zoet en notig. Ik gebruik ze ook in de soep. In combinatie met onder andere pastinaak vormen ze een lekkere soep.

Je kan ze ook fijn snijden en rauw gebruiken in een slaatje.

Ze bevatten best veel koolhydraten maar zouden toch gunstig zijn om de boedsuiker laag te houden. Ik heb dit echter nog niet kunnen ervaren.

Je kan ze ook kweken in een kuip of een grote pot. Op een ruim balkon of een terras zou het ook nog moeten lukken.

Klimaatkraker: Heb je al eens aardperen gegeten? Welke woekeraar kweek jij waar je heerlijk van kan van snoepen?